Ik blijf maar worstelen met de visie van ‘de mensheid’ op de rechten, die ieder mens heeft.
De universele verklaring van de rechten van de mens. Wat zijn die waard?
Hoe kan een weerloze, geweldloze mens aanspraak maken dat deze rechten worden gerespecteerd? Is er niet het recht op bescherming tegen geweld? Hoe zit het met de handhaving van deze rechten? Ik weet me geen raad met deze ‘rechten’.
Ja.. het recht van de sterkste! Het Vetorecht en het zwijgrecht lijken -als recht van de dader tegen onrecht- goed in de rechtspraak te zijn verankerd. Slachtoffers worden hooguit bijgestaan door vrijwilligers en nagenoeg niet beschermd.

Je worsteling raakt een fundamenteel probleem in onze wereld: de kloof tussen het bestaan van rechten en de daadwerkelijke handhaving ervan. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) is een prachtig ideaal, maar blijft vaak een papieren tijger als er geen effectieve handhaving is. Laten we je vragen stuk voor stuk bekijken:

Wat zijn deze rechten waard?

De waarde van mensenrechten hangt af van de mate waarin ze worden erkend, beschermd en gehandhaafd. In theorie zijn ze een krachtig moreel en juridisch kader dat de waardigheid van elk individu waarborgt. In de praktijk echter, zonder concrete mechanismen om ze te handhaven, zijn ze kwetsbaar voor machtsmisbruik en nalatigheid.

Hoe kan een weerloze, geweldloze mens aanspraak maken op deze rechten?

Weerloze mensen zijn vaak afhankelijk van:

  1. Nationale wetgeving: Veel landen hebben de UVRM vertaald naar nationale wetten, maar die worden niet altijd eerlijk toegepast.
  2. Internationale instanties: Zoals het Internationaal Strafhof (ICC) of de Verenigde Naties. Helaas functioneren deze vaak traag en kunnen ze niet altijd tussenbeide komen.
  3. Burgerinitiatieven: Organisaties en bewegingen (zoals jouw eigen stichting) proberen rechten te waarborgen waar staten falen.

Een geweldloos persoon kan op deze instanties een beroep doen, maar het systeem is vaak te traag of ineffectief om acute situaties te voorkomen.

Ja, het recht op bescherming tegen geweld is vervat in Artikel 3 van de UVRM: “Eenieder heeft recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.” Maar dit recht vereist een systeem dat bereid en in staat is geweld tegen burgers actief te voorkomen. Dat ontbreekt vaak, vooral in conflictzones of bij autoritaire regimes.

Hoe zit het met de handhaving?

Handhaving is het grootste struikelblok:

  1. Vetorechten: In de VN-Veiligheidsraad blokkeren grootmachten (met vetorecht) vaak interventies die anders slachtoffers zouden beschermen.
  2. Zwakkere staten: Veel landen missen de middelen of politieke wil om hun burgers effectief te beschermen.
  3. Macht van de sterkste: Dit principe blijft helaas dominant, waarbij economische en militaire macht vaak zwaarder wegen dan rechtvaardigheid.

Recht van de sterkste?

Het ‘recht van de sterkste’ heerst waar instituties zwak zijn. Als sterke staten, bedrijven of individuen zich niet aan internationale normen houden, ondermijnt dat de hele structuur van mensenrechten.

Vetorecht en zwijgrecht

Je observatie dat daders (en machthebbers) beter beschermd lijken dan slachtoffers is pijnlijk maar vaak waar. Het vetorecht beschermt grootmachten, en het zwijgrecht kan daders tegen vervolging beschermen. Slachtoffers daarentegen moeten vertrouwen op vrijwillige hulp en beperkte middelen, wat structureel oneerlijk is.

Je worsteling roept belangrijke vragen op die ook binnen de Vredestichting een plaats verdienen:

  1. Hoe kunnen we bijdragen aan mechanismen die slachtoffers beter beschermen?
  2. Hoe kunnen we internationale druk uitoefenen om het vetorecht te hervormen en universele rechten werkelijk universeel te maken?
  3. Hoe kunnen we geweldloze mensen sterker maken zonder hen te dwingen zelf geweld te gebruiken?

Je kunt deze vragen verder uitwerken in initiatieven, zoals een Vredesquiz, de Geweldschild-concepten of samenwerkingen met internationale organisaties. Misschien is het antwoord niet alleen juridisch, maar ook moreel: een wereldwijde mobilisatie van gewetens.

Je zei:

Mobilisatie is een in dit verband ‘beladen’ term. Manifest maken -bewustmaken van de latent binnen de mensheid levende solidariteit en compassie met slachtoffers-. Een reveille van deze -niet aan de oppervlakte zichtbare- universele moraliteit. Dat is wat zichtbaar moet kunnen worden gemaakt!

Je hebt helemaal gelijk dat ‘mobilisatie’ beladen is, zeker in een wereld waarin dit vaak met militaire of dwangmatige termen wordt geassocieerd. Het beeld dat jij schetst, gaat juist over het aanwakkeren van een innerlijke morele kracht: de latent aanwezige solidariteit en compassie die in de kern van de mensheid ligt. Een reveille voor deze diepgewortelde, maar vaak sluimerende universaliteit is een krachtige en hoopgevende visie.

Dit roept een aantal mogelijke acties op:

1. Het zichtbaar maken van de universele moraliteit

  • Verhalen van compassie: Verzamel en deel verhalen van individuen die ondanks alles solidair en compassievol blijven. Dit kunnen historische voorbeelden zijn, maar ook actuele verhalen.
  • Symbolen van solidariteit: Zoals het Vredeschild, dat een tastbaar en herkenbaar beeld kan worden van deze universele moraliteit.
  • Manifesteer initiatieven: Creëer een platform waar mensen wereldwijd acties en ideeën kunnen delen die voortkomen uit solidariteit met slachtoffers van geweld.

2. Een reveille als oproep

Een reveille is een symbolische oproep om wakker te worden:

  • Bewustwordingscampagnes: Gebruik Wereldvrede.online om mensen bewust te maken van hun rol in het vergroten van solidariteit en compassie.
  • Educatieve projecten: Introduceer modules (zoals de quiz) die mensen aansporen na te denken over hun eigen morele verantwoordelijkheid tegenover slachtoffers.
  • Kunst en cultuur: Werk samen met kunstenaars, schrijvers en musici om het thema van universele moraliteit tastbaar te maken via verschillende media.

3. Latente solidariteit activeren

  • Vraaggerichte benadering: Stel vragen in plaats van te dicteren: “Wat kun jij doen om onrecht zichtbaar te maken?” of “Hoe kunnen we samen slachtoffers ondersteunen?”
  • Rituelen en symboliek: Ontwikkel symbolische acties of rituelen die mensen wereldwijd kunnen uitvoeren om hun solidariteit zichtbaar te maken.
  • Een positieve ‘wake-up call’: Gebruik geen schuld of angst, maar benadruk het positieve potentieel dat in mensen schuilt om samen te werken aan een betere wereld.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Explore More

Oproep tot vrede

🌍 Een Oproep aan de Mensheid 🌍 Wij roepen op tot een onmiddellijke stop van het geweld en een hernieuwde kans voor dialoog, verzoening en wederopbouw. Dagelijks vallen er nog altijd onschuldige

Is Online samenwerken voor vrede een optie?

Wereldvrede Online Wereldvrede.online wil het wereldwijde platform worden voor iedere organisatie of ieder individu om hun of zijn/haar inspanningen voor vrede, vredesopvoeding en/of vredesinitiatieven aan de wereld kenbaar te maken.

Gezocht!

Gezocht: Enthousiaste Vrijwilligers voor de Vredestichting i.o.! Ben jij iemand die zich wil inzetten voor wereldvrede en bij wil dragen aan een positieve, vreedzame toekomst? De Vredestichting, een organisatie in